ภาคผนวก ก. ระบบสายใยแก้วนำแสงแบบรวมศูนย์นี้ระบุวิธีการเชื่อม

ภาคผนวกนี้ใช้บังคับแและได้รับการพิจารณาให้เป็นส่วนหนึ่งของมาตรฐานนี้

ก.1      บทนำ

            ผู้ใช้งานจำนวนมากมีการจัดการระบบเครือค่ายการสื่อสารโดยมีการออกแบบให้ใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกศ์ทั้งแบบรวมศูนย์และแบบกระจายภายในอาคาร และการใช้สายสัญญาณประเภทสายใยแก้วนำแสงแบบรวมศูนย์เป็นอีกหนึ่งทางเลือกให้ผู้ใช้งานได้ใช้ โดยที่ระบบสาย ใยแก้วนำแสงแบบรวมศูนย์นี้จะใช้ในการต่อครอสที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสาร เพื่อเป็นการรองรับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกศ์แบบรวมศูนย์

            การเชื่อมต่อระบบสายใยแก้วนำแสงจะเชื่อมต่อจากสถานที่ใช้งานไปยังจุดต่อครอส แบบรวมศูนย์โดยที่ระหว่างการติดตั้งนั้นอนุญาตให้ใช้กับ........การติดตั้งสายตรงหรือการสไปซ์ที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสารซึ่งระบุในหัวข้อที่ 4 และ 7 ตามมาตรฐานนี้ และ หัวข้อย่อยที่5.4 ตามมาตรฐาน ANSI/TIA/EIA-568-B.3 ซึ่งจะทำให้ระบบสัญญาณสื่อสารนี้มีความยืดหยุ่นง่ายในการปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงเหมาะสมกับการใช้งานที่มีหลายผู้ใช้งาน อีกทั้งผู้ติดตั้งควรจะปรึกษาผู้ผลิตภัณฑ์และผู้ให้บริการเพื่อให้ใช้ข้อกำหนดนี้ได้อย่างเหมาะสมที่สุด

ก.2       การประยุกต์ใช้งาน

            ในแนวทางนี้ประสงค์ให้ผู้ใช้งานใช้อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์แบบรวมศูนย์มากกว่าแบบกระจายศูนย์ รวมทั้งยังสามารถครอสสายสัญญาณที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสารอีกด้วย ซึ่งในภาคผนวกนี้ได้ระบุข้อกำหนดของอุปกรณ์การเชื่อมต่อและวิธีการดำเนินการทั่วไป ทำให้ระบบมีความยืดหยุ่นมากและยังสามารถต่อครอสที่ห้องระบบสื่อสารได้ด้วยถ้าต้องการ

ก.3      แนวทางปฏิบัติทั่วไป

            เพื่อให้ระบบสายสัญญาณมีความยืดหยุ่นในการใช้งานและง่ายในการต่อครอสในภาคผนวกนี้จึงระบุวิธีการเชื่อมต่อระบบระหว่างระบบสายสัญญาณหลักและระบบสายสัญญาณแนวราบรวมทั้งวิธีการใช้งานสายสัญญาณที่ติดตั้งโดยการลากผ่านและการติดตั้งสายตรงรวมถึงการสไปซ์ที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสาร ซึ่งสามารถดูภาพประกอบได้จากรูปที่ ก-1

                                            รูปที่ ก. 1  :  ระบบสายใยแก้วนำแสงแบบรวมศูนย์

            ต้องปฎิบัติตามข้อกำหนด ANSI/TIA/EIA-569-A

            ระยะทางสูงสุดในการติดตั้งระบบสายสัญญาณแนวราบจะระบุไว้ในข้อที่ 4 ระยะทางของสายสัญญาณทั้งหมดซึ่งรวมสายสัญญาณแนวราบม สายสัญญาณหลักและสายต่อเชื่อมจะต้องไม่เกิน 300 เมตร (984 ฟุต)

            การติดตั้งระบบสายสัญญาณแบบรวมศูนย์สายสัญญาณจะต้องอยู่ในอาคารเดียวกับสถานที่ทำงาน ในการย้ายหรือปรับเปลี่ยนระบบจะจัดการที่จุดต่อครอสแบบรวมศูนย์ ส่วนการเพิ่มหรือลดระบบสายสัญญาณแนวราบจะต้องกระทำที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสาร การติดตั้งสายสัญญาณแบบลากผ่านที่สายสัญญาณสื่อสารไปยังเต้ารับจะต้องมีความยาวไม่เกิน 90 เมตร (295 ฟุต) ต้องเป็นไปตามข้อกำหนดเดียวกับสายใยแก้วนำแสงแนวราบตามในหัวข้อที่ 4 ของ ANSI/TIA/EIA-568-B.3. ต้องมีการขดสายสัญญาณสำรองที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสารให้เพียงพอเพื่อให้เคลื่อนย้ายสายไปทำการครอสได้ การขดสายนี้เมื่อสายไใยแก้วนำแสงมีการปลอกเปลือกแล้วจะต้องมีการควบคุมรัศมีความโค้งด้วยและเก็บไว้ที่ตู้ติดผนัง (wall-mount) หรือในชั้นวางอุปกรณ์ ณ  ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสาร

            การออกแบบเต้ารับควรจะสำรองให้เพียงพอต่อการใช้งานและจะต้องรองรับอนาคตที่อาจจะมีการใช้งานมากขึ้น การสำรองนี้จะต้องไม่มีการลากสายสัญญาณภายหลังเพิ่มเติม โดยจะยึดเอาสถานที่ทำงานที่มีปริมาณการใช้งานมากที่สุดเป็นเกณฑ์ การใช้งานทั่วไปในสถานที่ทำงานจะต้องการสายใยแก้วนำแสงสองชุด

            ระบบสายสัญญาณแบบรวมศูนย์จะต้องมีการทำเครื่องหมายระบุพอร์ดตามมาตรฐาน ANSI/TIA/EIA-606  การทำเครื่องหมายที่อุปกรณ์เชื่อมต่อหรือจุดสไปซ์จะทำป้ายเครื่องหมายที่ขั้วของปลายสายโดยจะไม่ใช้เป็นรหัสสี ส่วนบริเวณตำแหน่งขั้วต่อหรือเต้ารับที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสารจะทำเครื่องหมายเป็นพื้นสีน้ำเงิน หรือทุกระบบที่มีการต่อครอสไปที่ห้องเชื่อมต่อระบบสายสัญญาณสื่อสาร

            เพื่อให้ระบบสายใยแก้วนำแสงแบบรวมศูนย์มีความถูกต้องต้องแน่ใจเรื่องการกำหนดขั้วของอุปกรณ์เชื่อมต่อที่ได้กำหนดไว้ในหัวข้อที่ 10.3.2 (การติดตั้งขั้วต่อเป็นแบบ A-B ที่ฝั่งเต้ารับ และติดตั้งแบบ B-A ที่จุดต่อครอสแบบรวมศูนย์)

หมายเหตุ : ข้อกำหนดสำหรับการติดตั้งสายสัญญาณแบบลากผ่านสามารถใช้ได้กับสื่อสุกประเภท การต่อครอสของสื่อประเภทต่างๆ ต้องเป็นไปตามหัวข้อย่อยที่ 5.4 ที่ให้อยู่ในสถานที่เดียวกัน